Artikel uit de Arenalokaal 23-6-2020

Riekie Kappen van Zorgboerderij Reek

'Deze crisis dwingt me na te denken over de zorg die ik wil en kan bieden'

Riekie, wie ben je? “Ik ben Riekie Kappen. Ik woon in Reek waar ik een zorgboerderij heb sinds 2007. Voorheen hadden wij een melkveehouderij. We hebben nog steeds kalveren en schapen, maar op kleinere schaal. Op een boerderij horen natuurlijk ook kippen, konijnen, katten, een paard en een hond. Vroeger heb ik in de jeugdzorg gewerkt en in een instelling voor kinderen met o.a. autisme. Deze kinderen vonden het heerlijk om naar de boerderij te komen. Het was mijn droom om het een met het ander te combineren. Zo is het idee ontstaan om een zorgboerderij op te zetten. Ik heb vier kinderen en twee ervan helpen mij mee. Daarnaast heb ik een aantal vaste medewerkers. Mijn echtgenoot is helaas in 2011 overleden. Gelukkig heeft hij de opening van de zorgboerderij meegemaakt. Op dit moment vangen we kinderen op met een bepaald psychiatrisch of psychisch probleem. Denk aan autisme of ADHD. Ook bieden we een plek aan volwassenen, die hier tijdelijk behoefte aan hebben. Deze zogenoemde hulpboeren helpen ons op de boerderij.”

Op welke manier heeft corona invloed op jouw werk en privéleven? “In de week van 11 maart kregen we te horen dat we geen zorg meer mochten verlenen. Binnen een week lag alles fysiek stil. De telefoon daarentegen bleef rinkelen en de mailbox liep vol. Verontruste ouders die onverwacht thuis kwamen te zitten met een kind, dat zorg nodig heeft. Tegelijkertijd werden er afspraken afgezegd en kwamen de roosters voor de opvang te vervallen. Enerzijds maakte ik me zorgen over de afname van cliënten en de inkomsten bij aanhoudende kosten. Anderzijds zocht ik ook naar een manier om die ouders te helpen. Ondertussen wachtten we met spanning de geboorte af van ons derde kleinkind. We hoopten dat mijn dochter thuis zou kunnen bevallen om niet blootgesteld te hoeven worden aan de drukte en mogelijke besmetting in het ziekenhuis. Gelukkig is alles goed gegaan en zijn we op (k)raamvisite geweest. We hebben al die tijd veel contact met elkaar gehad als gezin via video bellen. Wat een zegen dat dit kon. Ik moet er niet aan denken dat dit 30 jaar geleden zou zijn gebeurd!”
Hoe ben je omgegaan met al die onzekerheden? “Je staat voor een voldongen feit en daar moet je een weg in zien te vinden. Er kwam tijd vrij om te relativeren en na te denken en af en toe lekker buiten te zitten in het zonnetje met pen en papier bij de hand om aantekeningen te maken als ik telefoon kreeg. Deze periode heeft me ook zeker de kans geboden om even bij te komen en op te laden. Ik besef heel goed hoeveel geluk we hebben met zoveel ruimte om ons heen en niet op een flat hoeven te zitten, vier hoog in de stad. Tussendoor heb ik een haakwerkje opgezet. Ik maak een vlaggetjesslinger voor mijn kleinzoon, die we ophangen als hij zijn verjaardag weer mag vieren. Daarnaast kan ik oneindig genieten van het verzorgen van de dieren en het bijhouden van de moestuin. Dat gaat gelukkig altijd door, corona of niet.”

En de zorgboerderij? “Natuurlijk ben je in je hoofd continu bezig met de vragen: wat staat ons te wachten? Hoe moeten we verder? Al vrij snel kwamen 2 medewerkers terug hun taakjes doen, uiteraard met inachtneming van de nodige maatregelen. Daarbij kreeg ik onverwacht een extra vrijwilligster, José, op de boerderij. Ze is gediplomeerd leerkracht en heeft altijd les gegeven in het speciaal onderwijs. Per volwassene mochten we 2 personen opvangen, maar dankzij haar kon ik er 4 opvangen of zelfs 6 als mijn zoon ook op de boerderij was. Het is fijn met meerdere mensen deze moeilijke periode door te komen. Je kunt samen nadenken over hoe je de zorg aanpakt in de 1,5 meter-samenleving. We houden nu minder vaak pauzes om onderling contact zoveel mogelijk te voorkomen. Zomaar binnenlopen kan niet meer. Je moet goed opletten op wat de ander doet en veel meer rekening met elkaar houden. In de meivakantie zijn de maatregelen versoepeld en konden we kinderen van de basisschool leeftijd ontvangen. Geweldig om te zien hoe ze de ruimte en vrijheid gemist hadden! Ook voor de ouders was het een opluchting dat ze weer terecht konden.”

Hoe gaat het nu? “De meeste hulpboeren komen weer. Daarnaast bieden we een plek aan kinderen die om een of andere reden niet naar het regulier of speciaal onderwijs kunnen. Zij krijgen op de boerderij les. José heeft deze taak op zich genomen. Ze werkt aan didactische vaardigheden enerzijds door gebruik te maken van het lesmateriaal aangeboden door de school, anderzijds door de kinderen op speelse manier vaardigheden en kennis aan te bieden. Om een voorbeeld te geven. Als een kind niet van rekenen houdt, gebruiken we niet de geijkte methode, maar gaan we uitrekenen hoeveel geld de kippen in een week aan voer opmaken en hoeveel de eieren die ze leggen opbrengen. Zo wordt het concreet en pakken de kinderen het veel sneller op. Er lijkt veel behoefte te zijn aan een aangepaste manier van schoolonderwijs. Er zitten nog steeds duizenden kinderen thuis, omdat ze niet naar school kunnen, niet alleen vanwege corona, maar ook omdat ze overprikkeld raken op school. Op de boerderij bieden we ze het maatwerk dat ze nodig hebben. Daarnaast heeft deze periode me de gelegenheid gegeven om vorm te geven aan een lang gekoesterde wens. Naast de boerderij, hebben we ook appartementen die veelal leeg staan. Die hebben we omgebouwd tot Airbnb. We hebben de eerste gasten mogen ontvangen. Ook ouders van kinderen zijn natuurlijk welkom. Door op de boerderij te verblijven, krijgen zij de gelegenheid hun kinderen in een andere omgeving mee te maken.”

Wat brengt deze crisis voor de toekomst? “Sinds anderhalf jaar heeft Nederland een minister van gehandicapte zaken Rick Brink. Hij vertegenwoordigt Nederlanders met een beperking. Ik heb veel vertrouwen in hem, omdat hij zelf ook gehandicapt is en dus heel goed begrijpt wat voor moeilijkheden je kunt hebben als je een beperking hebt. Ik zou hem heel graag willen uitnodigen op onze boerderij. Dan kan hij met eigen ogen aanschouwen hoeveel plezier onze cliënten hier hebben en hoe belangrijk het voor hen is om dit te kunnen blijven doen voor hun persoonlijke ontwikkeling. Ze krijgen een goede basis mee en zo worden ze volwassenen met een stabiele achtergrond. Hopelijk is er financiële ruimte bij de overheid voor meer zorgboerderijen, want die zijn zeker nodig met deze 1,5 meter samenleving. Waar we voorheen 12 jongeren konden laten logeren, mogen we er nu 6 ontvangen. Dus elke extra overheidsbijdrage is welkom. Ik verwacht dat de hulpvraag toe zal nemen. Voor ouders is het een grote opgave om continu thuis te zitten met hun kinderen. De dagelijkse structuur is weggevallen. Ouders willen ontzorgd worden en de draad van hun leven weer op kunnen pakken. Deze crisis dwingt me na te denken over de zorg die ik voortaan wil en kan gaan bieden. Toch hoop ik dat we snel weer op een ‘normale’ manier met elkaar om kunnen gaan. Dat ik een arm om iemand heen kan slaan, wanneer hij/ zij dat nodig heeft en hem/ haar de ruimte geef als daar de behoefte ligt.”

Riekie Kappen Vier volwassen kinderen, drie kleinkinderen Zorgboerderij Reek Levensmotto: 'Zorgen voor anderen, later (als het ooit nodig is) zorgen ze hopelijk voor mij.'

Over Simone van de Wijdeven Simone van de Wijdeven studeerde Franse Taal en Letterkunde, Russisch, Journalistiek en Mediation. Ze is tolk/vertaler Frans en Russisch en schrijft columns, interviews, persberichten, websites. Ze heeft een luisterend oor en kan zich heel goed inleven in de gevoelens van anderen. Ze schrijft voor ArenaLokaal, De Linguaan, het tijdschrift van het NGTV (Nederlands Genootschap voor Tolken en Vertalers) en voor het Tijdschrift Conflicthantering van de Nederlandse Mediatorsvereniging. In 2017 verscheen haar eerste boek: Aminata, tussen Hoop en Vrees. Ze is lid van de Rotary Schaijk – Land van Ravenstein en ze zet zich vrijwillig in als buurtbemiddelaar voor Ons Welzijn in de gemeente Oss.

Simone van de Wijdeven Telefoon: 06-18165524 Mail: Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.  Www.simonevandewijdeven.nl 

Corona informatie

In deze periode zijn er veel vragen over Corona die ook voor iedereen makkelijk te begrijpen is. Op de website Corona.steffie.nl legt Steffie op een eenvoudige manier uit wat Corona is en wat je het beste kunt doen om het verspreiden van Corona te voorkomen.  

Kraampje

In ons kraampje langs de weg zijn naast eieren nu ook aardbeiplantjes en palmboomplantjes te koop.

Er zijn in "oma Riekie's winkeltje" ook allerlei leuke kadootjes te koop die gemaakt zijn door de deelnemers van de zorgboerderij. Vraag hierna bij een van de medewerkers.

Het assortiment wisselt regelmatig, dus kom een keertje kijken.